قصه ی پسر نوح

وقتی که آب آرام آرام همه جا را زیر سلطه ی خویش در آورد و کافران نیز یکی پس از دیگری به عذاب دردناک الهی گرفتار می شدند پسر نوح که از کافران بود و به دعوت پدر لبیک نگفته بود نیز در بین انها بود.آبها که کشتی را همچنان با خود به گردش در می آورد ناگاه چشم پدر به پسر افتاد. 

دلش برای او به درد آمد وبا زبان پدری فریاد کشید:  

پسر جان بیا با ما سوار کشتی شو و از کافران مباش. 

کفر که در جان واستخوان پسر لنگر انداخته بود در جواب پدر گفت:به بالای کوه می روم تا از غرق شدن در امان باشم. 

نوح فرمود:امروز هیچ گنهکاری از قهر الهی در امان نیست مگر آن کسانی که خداوند بر آنها رحم کند. 

نوح وقتی دید که نصیهتهای پدرانه اش بر دل پسرش تاءثیری نمی گذارد رو به سوی خداوند آورد و گفت:پروردگارا این پسرم است اگر چه وعده ات حق است. 

خداوند در جواب فرمود:او از خاندان تو نیست.